آهنربای سرامیکی

خواص مغناطیسی :

  • مناسب ترین پارامتر برای تعیین کیفیت آهنربا،‌ انرژی ماکزیمم آن است که حاصل ضرب میدان مغناطیسی و چگالی شار آهنربا می باشد. این پارامتر بیانگر ماکزیمم انرژی است که میتوان از آهنربا بدست آورد.
  • وقتی آهنربا در نقطه حاصل ضرب انرژی ماکزیمم خود کار می کند، ابعاد آن مینیمم می باشد.
  • پیش از این بهترین آهنرباهای دائم مواد کبالت- خاک کمیاب (ساماریم کبالت) بودند که دارای حاصل ضرب انرژی ماکزیمم بین 190-130 کیلو ژول بر متر مکعب بودند.
  • در سال 1984 با ظهور ترکیب نئودیمیوم-آهن-بورون بدون کبالت که انرژی ماکزیمم 290 کیلو ژول بر متر مکعب را داشت، این وضعیت تغییر یافت. سرعت گسترش و پیشرفت این ماده جدید در طول چند سال گذشته بسیار سریع بوده به طوریکه هم اکنون این ماده در ابعاد تجاری از طریق تولید کنندگان آهنربا، قابل دسترسی است.

آهنربای سرامیکی

فریت یکی از خانواده مواد سرامیکی مغناطیسی حاوی اکسید آهن است. آنها فری مغناطیسی هستند، به این معنی که توسط میدان های مغناطیسی جذب می شوند و می توانند مغناطیسی شوند تا به آهنرباهای دائمی تبدیل شوند.

سرامیکی

فریت ها را می توان بر اساس قدرت مغناطیسی و مقاومت آنها در برابر مغناطیسی زدایی به دو گروه تقسیم کرد:
فریت‌های “سخت” قدرت اجباری بالایی دارند، بنابراین به سختی می‌توان آن را مغناطیس زدایی کرد. از آنها برای ساخت آهنرباهای دائمی برای کاربردهایی مانند آهنرباهای یخچال، بلندگوها و موتورهای الکتریکی کوچک استفاده می شود.
فریت های “نرم” وادارندگی کمی دارند، بنابراین به راحتی مغناطیس خود را تغییر می دهند و به عنوان رسانای میدان های مغناطیسی عمل می کنند. آنها در صنعت الکترونیک برای ساخت هسته های مغناطیسی کارآمد به نام هسته های فریت برای سلف های فرکانس بالا، ترانسفورماتورها و آنتن ها و در اجزای مختلف مایکروویو استفاده می شوند.

ترکیبات فریت بسیار کم هزینه هستند و بیشتر از اکسید آهن ساخته شده اند و مقاومت در برابر خوردگی عالی دارند.